Blogtour: Een ondertoon van liefde – Kate Paris

Blogtour: Een ondertoon van liefde – Kate Paris
Uitgeverij: Tinteling Romance

Wat leuk: ik mag weer meedoen aan een blogtour en ik ben de een-na-laatste blogster in de rij! Dit keer voor het boek Een ondertoon van liefde, het debuut van Kate Paris. De flaptekst maakt me al nieuwsgierig en dat het verhaal in het erotische genre past, zorgt bij voorbaat al voor rooie oortjes. Elke keer weer een verrassing, dit genre: is het over the top, platvloers of juist heel stijlvol?

Samenvatting
Ik ben op twee plaatsen tegelijk als ik me omdraai en struikel op hetzelfde moment het restaurant en mijn hotelkamer in. In die laatste gooi ik mijn koffer op het bed en kwak alles erin wat ik bij me heb. Iemand roept me, bonst op de deur. Ik schuif snel het veiligheidskettinkje ervoor en ga bovenop mijn koffer zitten in een poging hem dicht te krijgen Ik kijk in de ogen van Alexander, maar zie die van Olivier. Ik stap langs hem heen en ren zo hard als ik kan het hotel in Aspen uit. In Hotel Ford houd ik nog steeds krampachtig de klink van de deur vast.

De dag waarop Ivy Jansen haar grootste ambitie waar zou maken, werd de dag waarop ze alles verloor. Haar toekomstdroom. Haar grote liefde. Haar zelfvertrouwen. Gebroken vlucht ze vanuit Amerika terug naar Nederland, waar ze veiligheid zoekt in de nachtclub van jeugdvriend Bernd. Haar collega’s ontdekken al snel dat ze een bijzondere gave heeft als het aankomt op het herkennen van wijn en verleiden haar tot het spel ‘The kiss of the bottle’. Ongewild trekt ze hierbij de aandacht van Alexander Ford, manager van het exclusieve Hotel Ford. Hij biedt Ivy een baan aan als sommelier in zijn restaurant. Al snel gaat ze niet alleen helemaal op in haar werk, maar ook in de relatie met Alexander, die haar precies geeft wat ze nodig heeft. Tot een echo uit Ivy’s verleden doordringt in haar nieuwe leven en de geschiedenis zich dreigt te herhalen.

Over de auteur
Kate Paris is het pseudoniem van Rian Sevenhuijsen. Na 2,5 jaar in Noorwegen gewoond te hebben – waar ze Een ondertoon van liefde schreef – is ze met haar man en kinderen verhuisd naar Noord-Duitsland. Zelf kan ze toch het beste vertellen wie ze verder is, kijk daarom op haar site http://kateparis.nl/wie-is-kate/ voor haar boeiende omschrijvingen van zichzelf!

Mijn mening
Heerlijk, wat een superfijn verhaal! Stiekem ben ik wel een beetje jaloers op Ivy, hoewel ik vind dat ze sommige keuzes wat ondoordacht maakt en er af en toe gekke redeneringen op na houdt. Maar goed, geen mens is gelijk en doordat de personages zo goed uitgewerkt zijn, kun je je wel erg goed inleven en snap je het vaak ook nog.

Kate Paris weet de spanning goed op te bouwen en vast te houden. Het verhaal begint in het heden en heeft af en toe flashbacks. Soms zelfs een iets langer stuk, dat herkenbaar is aan het schuingedrukte lettertype. Hierdoor kom je er stukje bij beetje achter wat er gebeurd is, waarom Ivy doet wat ze doet en snap je haar reacties ook veel beter. De ontknoping was voor mij net een sprookje! Ik wil hier verder niets over verklappen: ga het boek gewoon lezen, dan weet je wat ik bedoel!

Je kunt merken dat Kate behoorlijk wat research heeft gedaan naar wijnen en wijnproeven. Zo mooi beschreven hoe Ivy wijnen ruikt en daarna pas proeft. En die wijnkelders: ik zie ze in gedachten al voor me… Een ding is zeker: een glas wijn zal nooit meer hetzelfde zijn!

En wat betreft de seks: niks platvloers en absoluut niet over the top. De seksscènes zijn stijlvol beschreven en passen perfect in het verhaal. Je hebt niet het idee dat ze er willekeurig tussen gepropt zijn; echte aanvulling dus en geen opvulling. Het bezorgde me af en toe wel rooie oortjes, vooral als mijn dochter – die net groep 3 afgerond heeft – bij mij kwam staan en vroeg wat ik aan het lezen was. Tja, dan ben ik blij dat ze niet direct het boek uit mijn handen trekt om gezellig een stukje voor te lezen. Alhoewel ik het gezicht van mijn vriend dan wel eens had willen zien 😉

Wat ik ook erg fijn vond: eindelijk eens een boek waar nauwelijks tot geen (spel)fouten in staan! Wat een verademing, want daar word ik – beroepsdeformatie – erg door afgeleid. Chapeau Kate! Je staat nu op mijn favorietenlijst. Ik kan niet wachten tot je volgende boek uitkomt! Mijn 5 ***** heb je dan ook dik verdiend, want ik heb genoten van je vlotte pen, boeiende verhaal, goed uitgewerkte personages en sublieme verhaallijnen.

Noorwegen
Mensen die mij al wat langer kennen, weten dat ik een passie voor Noorwegen heb. Toen ik dan ook hoorde dat Kate Paris Een ondertoon van liefde in Noorwegen geschreven heeft, ging mijn hart sneller kloppen. Deze vrouw heeft in Noorwegen gewoond, geschreven en geleefd. Stiekem ben ik daar wel een beetje jaloers op: ik zou willen dat ik de stap durfde zetten. Maar goed, voordat ik weer in een van mijn dagdromen wegzak, ga ik Kate eerst wat vragen stellen over haar tijd in Noorwegen.

1. Waarom ben je in Noorwegen gaan wonen?

Kate: Ik ben naar Noorwegen verhuisd omdat mijn man daar een fijne baan had gevonden. We kwamen er terecht in een groen houten huisje in Kristiansund met uitzicht op de bergen en de zee. Liefde op het eerste gezicht. Vooral toen ik na twee maanden al het zien van het Noorderlicht van mijn wishlist kon strepen. Wat is dat mooi!

2. Waarom zijn jullie van Kristiansund naar Stavanger gegaan?

Kate: Dat we na een jaar zouden moeten verhuizen naar Stavanger wisten we van tevoren. Daar was het hoofdkantoor van het bedrijf waar mijn man voor werkte. Stavanger beviel me ook heel goed. De stad was met de auto binnen een kwartiertje te bereiken en vanuit ons huis kon ik zo het bos inlopen. Bovendien had ik vanaf de houten tafel waar ik ‘Een ondertoon van liefde’ schreef uitzicht op de fjorden en de bergen. Beter kon eigenlijk niet!

3. Waarom heb je Noorwegen weer verlaten?

Kate: Toch zijn we na twee en een half jaar in Noorwegen aan het begin van dit jaar – wederom in verband met het werk van mijn grote liefde – verhuisd naar Noord-Duitsland. De bergen zijn vervangen door de schepen in het Noord-Oostzeekanaal. Als ik nu schrijf, is het net alsof ik een bewegend schilderij naast me heb hangen en ik verzin samen met mijn kinderen verhalen over wat er allemaal zou kunnen gebeuren aan boord van de containerschepen en cruiseboten die ons passeren.

4. Mis je Noorwegen?

Kate: Ja, ik mis Noorwegen wel. De overweldigende natuur, de bergen, de fjorden, de frisse lucht… En natuurlijk het Noorderlicht en de nachten waarin het niet donker werd, waardoor mijn man en ik door bleven werken tot ver na middernacht en dat pas beseften als we weer trek kregen. Waarna we dan meestal maar snel ons bed indoken om in elk geval nog een paar uurtjes slaap te pakken. Ik kan een lange lijst maken met dingen die ik daar fijn vond.

5. Zou je weer terug willen?

Kate: Of ik echt terug zou willen, weet ik eigenlijk niet. Wat ik bijvoorbeeld miste was het contact met mijn buren. Ik had ze wel, maar sprak ze nooit. Dat vond ik in Nederland altijd wel prettig en was in Noorwegen heel lastig. Ook was in de zomer de buurt waarin ik woonde zo ongeveer onbewoond, omdat de meeste Noren dan (zeker in de maand juli) op vakantie gaan – met name naar een eigen huisje ergens anders in Noorwegen. En de donkere winters, oef, die mis ik geloof ik ook niet. Alhoewel het wel prachtig was om dan halverwege de ochtend de zon boven de bergen uit te zien komen, met paars licht dat zich over de bergtoppen begon uit te strekken.

6. Zelf ben ik dol op Scandinavische thrillers, vooral die van de Noorse Karin Fossum. Lees jij zelf ook Scandinavische thrillers en heb jij een Scandinavische favoriet?

Kate: Scandinavische thrillers heb ik om eerlijk te zijn niet gelezen. Dit is een genre dat ik tot nu toe nog niet heb verkend. Ik heb me toen ik in Noorwegen woonde wel erg vermaakt met de verhalen van afroginthefjord.com. Een vaak hilarisch blog over de gewoontes van de Noren, geschreven door een Française, die al geruime tijd in Noorwegen woont.

Heleen: Zo’n blog over de gewoontes van Noren is altijd erg vermakelijk, inderdaad. Zelf lees ik de columns van Henk Brugman op norsk.nl, dat is vergelijkbaar met afroginthefjord.com. Erg leuk om op deze manier de Noorse cultuur en gewoontes te leren kennen.

7. Nog een laatste vraag ter afsluiting: Heb je nog iets toe te voegen over (je tijd in) Noorwegen?

Kate: Wat ik verder nog toe zou willen voegen is dat ik enorm uitzie naar deze zomer. We gaan twee weken terug naar Stavanger en ik kan niet wachten om onze vrienden weer te zien en om lekker te gaan klauteren met onze kinderen. Natuurlijk gaat er dan een notitieboek mee om nieuwe ideeën in op te schrijven. En een camera. En een woordenboek, want ik vrees dat ik toch wat Noors kwijt ben geraakt in de tussentijd.

Kate Paris, dank je wel voor je openhartige antwoorden over je tijd in Noorwegen! Ik wens je alvast een hele fijne vakantie toe!

Bij mij kriebelt het alweer, maar ik hou het voorlopig toch maar bij dagdromen en vakanties naar Noorwegen. Ik hoop dat jullie weer wat wijzer zijn geworden over Kate Paris. Morgen is het alweer de laatste dag van de blogtour!