Recensie: Vertrouw me – Mike Bullen

 wpid-wp-1448285563364.jpg

The House of Books stuurde mij “Vertrouw me” toe om te recenseren op mijn blog. Door de samenvatting was ik wel bang dat het een standaard verhaal zou zijn over vreemdgaan. Wat er gebeurt op de conferentie, blijft op de conferentie… Tja, dat lijkt inderdaad een uitgekauwd onderwerp. Maar is dat ook zo? Lees snel de samenvatting! Daarna lees je mijn mening…

Samenvatting
Wat er gebeurt op de conferentie blijft op de conferentie…
Greg en Dan zijn allebei ‘gelukkig’ getrouwd en ervan overtuigd dat ze nooit vreemd zullen gaan. Maar wanneer ze ’s avonds iets te veel alcohol ophebben en aandacht krijgen van twee jongere dames, lijkt het nog niet zo’n slecht idee om een keer een avontuurtje te beleven. Hun vrouwen zullen daar toch nooit achter komen?

Vertrouw me is een briljant, eigenzinnig, sexy verhaal over trouw en ontrouw. Een verrassend geestige roman beschreven vanuit een mannelijk én vrouwelijk perspectief, met een grande finale waar je u tegen zegt! Voor alle fans van David Nicholls.

Over de auteur
Mike Bullen is scriptschrijver van het Britse televisie-kijkcijferkanon Cold Feet, dat in meer dan dertig landen is uitgezonden en vele prijzen heeft gewonnen. Mike Bullen woont met zijn vrouw en twee tienerdochters in Sydney. Vertrouw me is zijn eerste roman.

Mijn mening
Mike Bullen heeft dit “uitgekauwde” onderwerp mooi verpakt. Het vertelperspectief wisselt voortdurend, zelfs binnen een alinea. Dat laatste vond ik in het begin erg verwarrend, maar als je het één keer door hebt dat het vertelperspectief zo snel wisselt, wen je er ook wel weer aan. Het mooie hiervan is dat je één scene direct vanuit meerdere personen beleeft. Er hoeft niet meer teruggeblikt te worden, want je krijgt alles direct te lezen. Dit houdt de vaart ook in het verhaal en maakt dat je door wilt blijven lezen.

Er zijn veel personages die een rol spelen. In het begin dacht ik dat het er te veel zouden zijn, maar in de loop van het verhaal blijkt dat alles en iedereen met elkaar te maken heeft. Iedereen heeft zijn eigen aandeel in het grote geheel. Prachtig hoe Bullen dit verwerkt heeft. De personages hebben ook allemaal de juiste diepgang en inhoud. Uiteraard heeft de één een grotere rol dan de ander, maar dat merk je ook duidelijk aan de uitwerking van gevoelens en achtergrond.

Dit verhaal maakt verder heel duidelijk hoe snel roddels de wereld in geholpen worden. Hoeveel aannames men doet, die helemaal niet waar blijken te zijn. Dit drukt mezelf ook weer met de neus op de feiten: iedereen maakt zich hier wel eens schuldig aan, ook ik. Dat is soms best confronterend. In dit verhaal worden de gevolgen van een roddel natuurlijk heel erg uitvergroot, maar dat maakt de boodschap wel pijnlijk duidelijk: wie vertrouw je en ben je dat vertrouwen ook waard? Ben jij zelf te vertrouwen?

Al met al vind ik dit dus geen uitgekauwd of standaard verhaal over vreemdgaan. Het is veel breder, alles draait om vertrouwen en loyaliteit. Mike Bullen heeft het heel smaakvol verteld, met de nodige humor en overdrijving. Hij belicht het onderwerp ook vanuit verschillende invalshoeken door de mening van alle volwassen personages te vertellen. Zo maakt hij duidelijk dat er altijd meerdere kanten aan een verhaal zitten en dat iedereen anders met problemen omgaat. Voor mij 4 sterren op de schaal van 5!

Recensie: Stuk van jou – Sophie Jackson

wpid-wp-1447605291767.jpg

Nadat ik op een oproep via social media van Dagmar van Uitgeverij Zomer & Keuning gereageerd had, mocht ik “Stuk van jou” gaan recenseren. Dit boek valt in het genre New Adult en ik was wel benieuwd naar wat dit nieuwe genre inhield. Ik kwam de volgende omschrijving tegen op internet:

“Het New Adult genre is een nieuwe Engelse benaming voor een categorie boeken, die geschreven zijn voor 16- tot 30-jarigen. De categorie is ontstaan om het keuzegemak van de lezer te vergroten. New Adult is de opvolger van het Young Adult genre, dat beter bekend is in Nederland. Waar de hoofdpersonages in Young Adult boeken nog een tiener zijn en net zijn begonnen met de ontwikkeling van kind tot volwassene, zijn de hoofdpersonages in New Adult alweer veel verder. New Adult hoofdpersonages zijn meestal tussen de 18 en 25 jaar oud en zijn actief bezig met het indelen van hun leven. Vaak zijn ze al student, wonen niet meer thuis en hun eerste keer is allang voorbij. New Adult personages weten al iets van de wereld en hoeven lang niet meer alles te ontdekken. Zij hebben het stuk levenservaring dat Young Adults nog missen. Het zorgt ervoor dat de boeken een vrijer verhaal vertellen. Over seks kan gewoon gesproken worden en over de toekomst nadenken is een zorg van alle dag. Natuurlijk gaat het leven van een New Adult niet altijd van een leien dakje. Net zoals in Young Adult boeken en boeken uit elk genre loopt het hoofdpersonage tegen een probleem aan. Maar deze problemen zijn een stuk volwassener en gebaseerd op meer levenservaring dan de problemen van een Young Adult.” (Storm publishers)

Zomer & Keuning geeft zelf een beknopte omschrijving: “Romantiek met een sexy twist.” En daar is niets van gelogen! Ik zal jullie eerst een korte samenvatting geven van het verhaal en daarna laat ik jullie natuurlijk weten wat ik ervan vind.

Kat Lane was negen jaar oud toen haar vader voor haar ogen werd vermoord. Nu, vijftien jaar later, komt ze haar belofte aan hem na om iets voor de maatschappij te betekenen. Dat doet ze door les te geven aan gedetineerden in een New Yorkse gevangenis. Op deze manier hoopt ze ook eindelijk haar angst voor criminelen te overwinnen.

Wesley Carter is een van haar leerlingen. Hij is gevaarlijk, grappig en geheimzinnig. Kat raakt geïntrigeerd. Ze wil weten wie de échte Carter is, voorbij zijn intimiderende voorkomen. Hoe verder ze gaan, hoe moeilijker het wordt om hun verboden gevoelens voor elkaar te negeren.

Sophie Jackson is docent Engels. Ze hield altijd al van schrijven, maar wist nooit zo goed wát ze dan moest schrijven. Daar kwam verandering in toen leerlingen haar overhaalden om Twilight te lezen. Ze vond het geweldig! Sophie begon fanfiction te schrijven en de woorden rolden uit haar vingers. Dat leidde uiteindelijk tot Stuk van jou (Engelse titel: A pound of flesh), het eerste deel van een trilogie over liefde achter de tralies.

Ik heb genoten van het verhaal! Zo klassiek, maar het blijft mooi: Een mooie badboy die zijn leven betert nu hij de ware liefde heeft gevonden. En een brave lerares die alles in de waagschaal stelt voor haar “foute”, maar o zo ware, grote liefde. Romantiek ten top! En met de sexy twist zit het ook wel goed: er zitten een paar stomende scènes bij, waardoor dit boek ook makkelijk onder de erotische chicklit kan vallen. Maar goed, dat is een kwestie van marketing en geldt voor veel boeken.

De titel “Stuk van jou” is niet direct te herleiden naar het verhaal. De Engelse titel “A pound of flesh” is wel heel herkenbaar en komt meerdere keren in de tekst voor. Dit verwijst namelijk naar een sonnet van Shakespeare, “De koopman van Venetië”, vierde akte, scène 1:

“Het pond vlees dat ik hier eis is duur gekocht
Het is mijn eigendom, zodoende komt het mij toe”

Ik vind het heel knap gedaan met de verwijzingen van Sophie Jackson naar dit sonnet. Nergens is het storend en het past steeds heel logisch in het verhaal.

Waar ik wel wat over struikelde in deze New Adult was het taalgebruik. Het is erg direct (vind ik niet zo heel storend), maar er zit ook wat straattaal in en soms is het zelfs plat. Misschien hoor ik dan toch niet helemaal bij de doelgroep, ben ik toch een beetje te “oud” (bijna 35).

Ik vind de personages overigens goed uitgewerkt en het is fijn dat elk hoofdstuk vanuit een ander perspectief wordt verteld. Dat maakt dat je steeds wilt doorlezen en wilt weten wat er nu gaat gebeuren: wordt hun liefde verraden of ontdekt? Hoe zal het Max vergaan? Allemaal vragen die in je hoofd blijven rondspoken. Gelukkig worden veel vragen beantwoord, maar er zijn toch nog een paar losse eindjes. Maar ja, het is dan ook het eerste deel in een trilogie, dus ergens ook wel te verwachten. Ik ben dan ook heel erg benieuwd naar de volgende delen!

Mijn eindoordeel is toch 3,5 sterren. Het verhaal is prachtig, maar ik heb me iets teveel gestoord aan het taalgebruik. Kan misschien ook komen door de soms iets te letterlijke vertalingen vanuit het Engels. Ik heb een ongecorrigeerd leesexemplaar gehad, dus ik hoop dat deze schoonheidsfoutjes in de eerste druk al zijn weggewerkt. Het is namelijk wel een verhaal dat het verdient om gelezen te worden!

Recensie: Nooit meer regen – Carla de Jong

wpid-wp-1446806143764.jpg
Van Uitgever Boekerij ontving ik dit ongecorrigeerde leesexemplaar. Ik kende de boeken van Carla de Jong niet, maar werd getriggerd door het predicaat “voor de lezers van Nicci Gerrard”. Want Nicci Gerrard ken ik wel en haar boeken vind ik erg goed geschreven. Dit zorgde er natuurlijk wel voor dat ik hoge verwachtingen van “Nooit meer regen” had. Zoals je van mij gewend bent, geef ik eerst een korte samenvatting van het verhaal en daarna lees je of “Nooit meer regen” aan mijn verwachtingen heeft voldaan!

Een half jaar na de dood van Jeanne Dufour worstelen haar echtgenoot, haar zoon en haar ex-man met hun verlies en met geheimen uit het verleden. Als de notaris aankondigt dat Jeannes testament geopend mag worden, ontvouwt zich onontkoombaar de beladen geschiedenis die de drie mannen verbindt. De waarheid schetst een even genadeloos als liefdevol portret van de overleden Jeanne Dufour. Kunnen de drie mannen met die werkelijkheid leven?

Zoveel emoties in dit boek: haat, wrok, verraad, genegenheid, maar bovenal: heel veel liefde. Mijn complimenten aan Carla de Jong: zij heeft dit verhaal heel mooi verteld. Vanuit het oogpunt van de drie mannen in Jeannes leven komen we stukje bij beetje te weten wat er allemaal gebeurd is.

Vanaf het begin werd ik gegrepen door het verhaal. De personages zijn goed uitgewerkt, het verhaal zit goed in elkaar en de spanning wordt goed opgebouwd. Door de wisselende vertelperspectieven per hoofdstuk wil je steeds doorlezen. Je wilt gewoon weten wat er gebeurd is en wat er achtergehouden wordt.

Het predicaat “Voor de lezers van Nicci Gerrard” is geheel terecht. Carla de Jong heeft hetzelfde vermogen om je mee te nemen in een familiegeschiedenis die doordrenkt is van geheimen. De gevoelens van de hoofdpersonen worden goed uitgewerkt waardoor de personages veel diepgang krijgen. Je kunt je daardoor ook goed inleven in de hoofdpersonen.

De titel “Nooit meer regen” kon ik eerst niet goed plaatsen, tot de uitleg van Nathan kwam. Wat een treffende vergelijking:

“Voor Jeanne ziek werd had ik juist wat afstand van haar genomen. Dat kon toen ineens niet meer. We hadden te weinig tijd. En nu… is ze er niet meer en dat is… vreemd.” Hoe kan hij het haar uitleggen? “Alsof je bijvoorbeeld je leven lang niet beter weet dan dat het soms regent en dan is er ineens nooit meer regen.”

Ik kan er eigenlijk niet zoveel meer over zeggen, zonder iets van het verhaal te verklappen. Het is gewoon een geweldig boek! Van mij krijgt “Nooit meer regen” dan ook 5 sterren, de maximale score! Meer dan verdiend. Dit was voor mij de eerste kennismaking met de schrijfstijl van Carla de Jong, maar zeker niet de laatste.